Frank heeft bij het ontbijt een vriendin gemaakt in het restaurant door een wafel te willen bakken zonder olie zodat het hele wafelijzer moest worden uitgebikt! De verschroeide baklucht verspreidde een behoorlijke aroma in de eetzaal en we waren blijdat we samen met de andere Nederlanders de enige ontbijtgasten waren.
Vervolgens zijn we naar het meest westelijke punt van IJsland (en dus ook van Europa) gereden om de vogelrotsen te bekijken. In de zomer huizen hier duizenden papegaaiduikers die allemaal in augustus zijn vertrokken. Wij troffen alleen nog de lege nesten en een schitterend uitzicht over de lang gestrekte steile kliffen. Wat een mooi stukje ongerepte natuur! Het weer was ons goed gezind op het moment dat we bij de rotsen waren; het was net een half uurtje droog en zonnig.
De volgende stop was bij de waterval Dynjandi die eigenlijk uit vijf afzonderlijke watervallen bestaat. Ook hier hadden we een zonnetje en een paar minuten geen regen waardoor we de gelegenheid hadden wat mooie foto’s te maken zonder druppels op de lens.
De rest van de reis (vandaag 190 km) verliep zonder problemen. We beginnen al redelijk te wennen aan de conditie van de IJslandse binnenwegen, hoewel het voor Frank nog wel elke keer slikken is om met regen en wind langs de afgronden zonder vangrail te rijden.
Isafjördur is een leuk vissersplaatsje met 4.000 inwoners en is daarmee de grootste plaats van de Westfjorden. Het hotel is prima en we hebben vanuit de kamer een mooi uitzicht over de fjord.
Morgen hebben we een hele dag in Isafjördur en hebben we ons voorgenomen een wandeling in de buurt te gaan maken.