De dag begon met lichte regen wat ons het onbehagelijke gevoel gaf, dat wij de hele dag in de regen zouden moeten wandelen. Gelukkig was het 45 km oostwaarts bij Skaftafell droog en heeft het de hele dag niet geregend. ’s Morgens hebben we de wandeling naar de Svertifoss gemaakt; een wandeling van 5 km maar wel met een behoorlijke stijging. De Svertifoss is (alweer) een waterval die zijn naam dankt aan de zwarte basaltstenen waarover het water naar beneden stort.
Sommige delen van het wandelpad waren in riviertjes veranderd, waardoor het een wandeling met hindernissen werd.
Het toeristen seizoen, wat de zomerperiode betreft, liep heel duidelijk op 14 september jl af. Dit was merkbaar doordat er in veel gasthuizen geen diner meer te krijgen is of een beperkt menu geldt. De koks zijn al vertrokken! Ook het cafetaria bij het Visitor Centre van Skaftafell was al gesloten dus moesten we lunchen met wat chocolade-(!) en mueslirepen.
Om 14.00 uur startte onze gletsjerwandeling onder begeleiding van een Schotse gids. We kregen eerst de stijgijzers aangemeten voor onder onze wandelschoenen waarna we in een busje naar de rand van de gletsjer werden gereden. Onze eerste les bestond uit het onderbinden van de stijgijzers en vervolgens werden we geleerd hoe te klimmen en te dalen. Ook kregen we ieder een pikhouweel mee om als wandelstok te gebruiken en in geval van nood ergens in het ijs te kunnen rammen.
Het was een ongelofelijke ervaring om tussen en over de enorme ijsmassa te lopen. In het begin hadden we het idee dat we over een besneeuwde straat in Nederland liepen, waar iets teveel strooiwagens overheen waren geweest. Er wordt namelijk zoveel puin en lava meegesleurd door het ijs dat het nauwelijks als ijs te onderscheiden is. Vooral bij de scheuren en gaten is goed te zien hoe dik de ijsmassa is. Daar moet je niet invallen want het is mega diep!
We hebben een mooi parcours gelopen met een afdaling in een ijsgrotje en een beklimming van een ijstunneltje. Het is onwerkelijk als je op ijs loopt dat honderden jaren geleden gevormd is. Wij vonden dit, samen met de tocht over het ijsmeer, een SUPER ervaring. Echt een aanrader!
Het hotel van vandaag ligt in een afgelegen gebied, enkele kilometers buiten Kirkjubaejarklaustur. Zoals ook tijdens eerdere overnachtingen denken we steeds: waar komen we in hemelsnaam in terecht? Maar telkens is het een aangename verrassing gebleken. Dit hotel heeft zelfs een golfterrein! Morgen verlaten we dit gebied en staat een bezoek aan de beroemde Geysir op het programma.