Dag 7 Laugarbakki
Onze eerste stop van vandaag was in Holmavik, het Museum of Icelandic Sorcery and Witchcraft. In navolging op de tovenaarshut die we gisteren hadden gezien wilden we ook een bezoekje brengen aan
dit museum. We werden door een levende trol ontvangen en hebben de hele geschiedenis van de magie in IJsland kunnen bewonderen. Soms wel een beetje luguber zoals het tentoongestelde vel van een man
dat door een tovenaar als broek werd gedragen.
Na dit bezoek hebben we de route van 140 km over afwisselend asfalt en modder afgelegd om uiteindelijk op hoofdweg nummer 1 te belanden. Dit genot was echter van korte duur omdat ons onderkomen
voor de nacht weer 15 km verder op het platteland lag. Na het inchecken hadden we nog een paar uur over zodat we wederom de fjord zijn door-gehobbeld op zoek naar de zeehonden die zich hier in de
buurt ophouden. Na wat zoeken hebben we ze uiteindelijk gevonden; ze lagen natuurlijk te luieren op de rotsen. Wij waaiden met windkracht 10 zowat weg maar zij maalden daar niet om.
De laatste stop van vandaag was de Hvitserkur; een 15 meter hoge rotsformatie in zee, die vanaf de weg niet zichtbaar is. Volgens een oude legende is het een trol, die bij zonsopgang in steen
veranderde. De rots dankt zijn naam (Hvitserkur=”Wit shirt”) aan de vele vogelpoep. Bij eb kun je daar naar toe lopen (klauteren). Aangezien het een steile afgrond betrof besloot Frank verstandig
te zijn en boven te blijven terwijl Marjan de stoute bergschoenen aantrok en de afdaling wel maakte om beneden de rots te bewonderen.
De afgelopen dagen is het weer ons gunstig gezind; geen regen en overwegend zonnig!
Ons onderkomen voor vannacht betreft een boerderij met gasthaus. Bij het inchecken werd ons gevraagd of we bleven eten. We hadden dan wel de keuze uit 1 menu: pasta met rode saus. En om 19.00 uur
als enige optie. Dit wilden we ook wel eens meemaken en uiteindelijk was het een prima diner met gezellige medegasten. We hebben wat reistips uitgewisseld met alweer Nederlanders.
Bijzonder detail is dat de kamers hier geen sleutel hebben en zelfs de auto’s buiten niet op slot staan.
Reacties
Reacties
Eet net zo veel vis Marjan als een zeehondje en na enige tijd is windkracht 10 een peulenschilletje.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}