Dag 15 Reykjavik

Deze laatste dag van onze geweldige IJsland trip hebben we doorgebracht in een zonnig Reykjavik.
We hebben de Hallgrimskerk bezocht; het hoogste kerkgebouw van IJsland. Volgens ons is het ook de enige kerk in IJsland waar meer dan 10 man in past. Het heeft een zeer sober interieur maar wel doordacht; de rugleuningen van de kerkbanken kunnen zodanig worden omgezet dat je zowel de altaarkant als de orgelkant op kunt kijken.
Daarna hebben we in het gemeentehuis de maquette van IJsland bekeken en onze route nog eens beleefd. Dit samen met een stel Nederlanders die ook een rondje IJsland achter de rug hadden. Erg leuk om de verschillende ervaringen uit te wisselen.
Als laatste bezienswaardigheid van deze trip hebben we het Vulcano House bezocht en de films over de recente vulkaanuitbarstingen gezien. Zeer indrukwekkend om te zien wat dit natuurgeweld kan aanrichten. Hoewel we voorafgaand aan deze vakantie bang waren dat een uitbarsting van de Bárdarbunga roet (lava?) in het eten zou gooien, hebben we er eigenlijk niets van gemerkt. De bevolking van IJsland is vrij relaxt onder deze dreiging want het zal niet de eerste maar ook niet de laatste uitbarsting zijn. Het enige wat we hebben gemerkt zijn afgesloten wegen in de omgeving van Vatnajökull door de eruptie van de Holuhraun. Met onze huurauto konden wij toch niet in dit gebied rijden. Er zijn nog steeds diverse aardschokken bij de Bárdarbunga maar ook daar hebben we niets van gemerkt. Een uitbarsting behoort echter nog steeds tot de mogelijkheden.
Morgenochtend vroeg vliegen we terug naar Amsterdam (mits de vulkanen zich rustig houden!) en dan is deze prachtige reis ten einde. We vonden het erg leuk om jullie reacties te lezen op de weblog en de mail. Hartelijk dank hiervoor en tot de volgende reis!

Dag 14 Reykjavik

Vanmorgen hebben we de laatste bezienswaardigheid van “de gouden cirkel” bezocht; Thingvellir. Dit gebied ligt op het breukvlak van twee continenten, het Amerikaanse en het Europese. Zij braken miljoenen jaren geleden uit elkaar en drijven nog steeds enkele centimeters per jaar verder uit elkaar. Dit was ook de plaats waar sinds 930 de volksvertegenwoordiging bij elkaar kwam. Hier werden wetten gemaakt, recht gesproken, huwelijken gesloten en gefeest. Omdat dit onderdeel is van de gouden cirkel komen er veel dagtoeristen. Het pad ernaar toe is geasfalteerd en er is een souvenirwinkel, cafetaria en een Visitor Center. Het stuk breuklijn wat men wil laten zien is begroeid en alleen de steile wand erlangs geeft een indruk dat het een breuklijn is. Verder op, langs de weg, op een niet gemarkeerd stuk, hebben we een duidelijker beeld kunnen krijgen van de breuklijn. Hier kan je echt zien dat de rotsen uiteen worden gedreven.
’s Middags zijn we door de dichte mist naar de Blue Lagoon gereden. Dit bezoek stond eigenlijk voor de eerste dag op de planning maar het kwam ons beter uit om dit aan het einde van onze reis te doen. De Blue Lagoon is een geothermisch gebied dat gevoed wordt met mineraalrijk water uit een hydro-thermische centrale. Het water is heerlijk warm en blijkt ook een geneeskrachtige werking te bezitten voor mensen met huidaandoeningen. Er was net een lading chinezen afgeleverd zodat de hele lagune vol lag met giebelende en fotograferende mensjes. Aan de rand van de lagune stonden bakken met modder die je op het gezicht kon smeren dus dat gingen wij natuurlijk ook proberen. De modderpakking werd hard maar voelde wel lekker aan. Na twee uur in lekker warm water te hebben gelegen zijn we richting Reykjavik gegaan, onze laatste stop van deze reis.

Dag 13 Laugarvatn

Vandaag staat de laatste grote afstand op het programma (240 km) en bezoeken we onderweg twee van de drie bezienswaardigheden van de “gouden cirkel”; de waterval Gullfoss en het Geysir gebied.
Eerst hebben we een tussenstop gemaakt bij het zwarte strand van Vik. Vulkanisch gruis heeft het hele strand zwart gekleurd. Het is een prachtig gezicht tezamen met een mooie, zwarte vogelrots.
Hoewel we verzadigd zijn met watervallen willen we toch de Gullfoss niet overslaan. En zelfs in de regen(!) was het de moeite waard; mooie waterval met heel veel watergeweld. En dan te bedenken dat er af en toe zoveel water naar beneden stort dat de kloof overstroomt.
De geisers in het Geysir gebied zijn ontregeld door menselijk ingrijpen; door zeep in de geisers te gooien kun je ze laten spuiten. Bij de Geysir heeft dat tot gevolg gehad dat hij op een bepaald moment helemaal niet meer spoot. Pas na een vulkanische uitbarsting heeft hij nu weer een ritme van twee maal per dag. Ook hebben mensen muntstukken in de warm waterbronnen gegooid. Wij vonden dit toch wel een teleurstellend bezoek en hadden hier meer van verwacht. Waarschijnlijk zijn we een beetje verpest door Yellowstone.
Ons hotel staat tegenover Geysir dus dat is lekker dichtbij. Bij het inchecken bleek dat wij in een soort bijgebouw (leek meer een bunker/barak) onze “kamer” hadden. Toen we gingen kijken bleek het ook nog een familie kamer te zijn met aparte bedden. Frank ging klagen met het gevolg dat we nu een mooi vrijstaande cottage hebben!

Dag 12 Kirkjubaejarklaustur

De dag begon met lichte regen wat ons het onbehagelijke gevoel gaf, dat wij de hele dag in de regen zouden moeten wandelen. Gelukkig was het 45 km oostwaarts bij Skaftafell droog en heeft het de hele dag niet geregend. ’s Morgens hebben we de wandeling naar de Svertifoss gemaakt; een wandeling van 5 km maar wel met een behoorlijke stijging. De Svertifoss is (alweer) een waterval die zijn naam dankt aan de zwarte basaltstenen waarover het water naar beneden stort.
Sommige delen van het wandelpad waren in riviertjes veranderd, waardoor het een wandeling met hindernissen werd.
Het toeristen seizoen, wat de zomerperiode betreft, liep heel duidelijk op 14 september jl af. Dit was merkbaar doordat er in veel gasthuizen geen diner meer te krijgen is of een beperkt menu geldt. De koks zijn al vertrokken! Ook het cafetaria bij het Visitor Centre van Skaftafell was al gesloten dus moesten we lunchen met wat chocolade-(!) en mueslirepen.
Om 14.00 uur startte onze gletsjerwandeling onder begeleiding van een Schotse gids. We kregen eerst de stijgijzers aangemeten voor onder onze wandelschoenen waarna we in een busje naar de rand van de gletsjer werden gereden. Onze eerste les bestond uit het onderbinden van de stijgijzers en vervolgens werden we geleerd hoe te klimmen en te dalen. Ook kregen we ieder een pikhouweel mee om als wandelstok te gebruiken en in geval van nood ergens in het ijs te kunnen rammen.
Het was een ongelofelijke ervaring om tussen en over de enorme ijsmassa te lopen. In het begin hadden we het idee dat we over een besneeuwde straat in Nederland liepen, waar iets teveel strooiwagens overheen waren geweest. Er wordt namelijk zoveel puin en lava meegesleurd door het ijs dat het nauwelijks als ijs te onderscheiden is. Vooral bij de scheuren en gaten is goed te zien hoe dik de ijsmassa is. Daar moet je niet invallen want het is mega diep!
We hebben een mooi parcours gelopen met een afdaling in een ijsgrotje en een beklimming van een ijstunneltje. Het is onwerkelijk als je op ijs loopt dat honderden jaren geleden gevormd is. Wij vonden dit, samen met de tocht over het ijsmeer, een SUPER ervaring. Echt een aanrader!
Het hotel van vandaag ligt in een afgelegen gebied, enkele kilometers buiten Kirkjubaejarklaustur. Zoals ook tijdens eerdere overnachtingen denken we steeds: waar komen we in hemelsnaam in terecht? Maar telkens is het een aangename verrassing gebleken. Dit hotel heeft zelfs een golfterrein! Morgen verlaten we dit gebied en staat een bezoek aan de beroemde Geysir op het programma.

Dag 11 Skaftafell

Vandaag stond het langste traject van deze reis op het programma, 365 km van Egilsstadir naar Skaftafell. Na een half uur rijden ontdekte Frank op de wegenkaart een kortere weg via een bergpas. Het was een mooie route door een prachtige omgeving maar de weg was niet geasfalteerd en bevatte stijgingspercentages van 17% en nergens vangrails, dat was best wel even zweten.
Op dat traject was ringweg nummer 1 ook niet geasfalteerd zodat de keuze wat makkelijker te maken was. Het scheelde ruim 40 km!
Ons doel was om vanmiddag met een boot op het ijsmeer van Jökulsárlón te varen. We hadden geen kaartjes gereserveerd omdat we niet wisten hoelang de reis zou gaan duren. Maar we hadden geluk want we waren er om 14.00 uur en konden nog mee met de Zodiak (grote, snelle rubberboot) van 14.30 uur. Wederom met een overall en reddingsvest aan (was wel lekker warm) voeren we over het prachtige meer. We zijn o.a. bij de rand van de gletsjer geweest waar de ijsschotsen afbrokkelen en in het meer terecht komen. Naast de witte ijsbergen hebben we ook de zwarte en blauwe exemplaren gezien. Zwart doordat er vulkanisch materiaal is mee geslibd en blauw doordat alle lucht uit het ijs is geperst. Sommige ijsbrokken hebben wel duizend jaar in de gletsjer gelegen. Dat is niet zo verwonderlijk want sommige ijskappen zijn honderden meters dik.
De zeehonden werkten ook mee en poseerden voor de camera.
Veel reizigers vinden het ijsmeer het hoogtepunt van hun bezoek aan IJsland en daar kunnen wij ons wel iets bij voorstellen; wat een geweldige speling van de natuur. Super mooi! We waanden ons op de Noordpool terwijl het toch 12 graden was.
Gelukkig hebben we morgen nog een dag in deze geweldig mooie omgeving!

Dag 10 Egilsstadir

Onderweg naar onze eerste stop van vandaag werden we ingehaald door een grote groep motorrijders (op crossmotoren). Bij Krafla aangekomen zijn we eerst over de lavavelden gelopen met alle modderpotten en stoompluimen. Er hing een indringende zwavel geur waar je beslist niet te lang in wilde lopen. De kleuren van de zwavelafzettingen waren prachtig om te zien!
Bij Krafla ligt ook een geothermische centrale die we graag wilde bezichtigen. Bij het Visitor Center aangekomen bleek de groep motorrijders daar een bezoekje te hebben gebracht. Wij gingen dus ook naar binnen en hebben het een en ander aan informatie kunnen lezen bij de expositie. Pas toen Frank gratis koffie wilde inschenken bleek dat ongeveer een halve maand oud te zijn. Het Visitor Center was namelijk al een tijdje gesloten en alleen vandaag geopend vanwege de groep motorrijders die een rondleiding hadden gekregen. Ze waren vergeten de deur op slot te doen en wij waren gewoon naar binnen gelopen, onbewust van de seizoensluiting. Ze wilden ons niet zomaar op straat zetten dus hebben we nog een kleine uiteenzetting gekregen over de werking van de centrale.
Terwijl we de parkeerplaats van de Dettifoss opreden kregen we een smsje van The Civil Protection Authorities met een waarschuwing voor hoge luchtvervuilingswaarde met het advies om binnen te blijven en ramen en deuren te sluiten. Bij navraag aan een ranger bleek dat het ging om de vulkaanuitbarsting waarvan de dampen door de windrichting onze kant op kwam. De waarschuwing gold voor mensen die last hebben van hun luchtwegen zoals astma patiënten. Onderweg hadden wij inderdaad gezien dat er stoom uit de rivierbedding kwam. Dit had te maken met de lavastroom vanuit de richting van de Bardarbunga en de Holuhraun vulkanen. Wij konden dus gewoon de watervallen bezoeken. De Dettifoss is wat waterkracht betreft de krachtigste waterval van Europa. Met een hoogte van 44 meter en een breedte van 100 meter verwerkt hij per seconde 500 m³ water . Wat een natuurgeweld!
Onze eindbestemming van vandaag is Egilsstadir en wordt in de reisgidsen afgeschilderd als gehucht met een benzinepomp, een winkel en een camping. Niets is echter minder waar; het gehucht is uitgegroeid tot stadje met mooie woningen, leuke restaurants en een flink bedrijventerrein. Er zijn zowaar wat bossen in de omgeving waar we nog een leuke wandeling hebben gemaakt.

Dag 9 Myvatn

Onze eerste stop van vandaag was de Godafoss waterval, een waterval van slechts 14 meter hoogte die in een korte kloof stort. Deze waterval speelt een belangrijke rol in het christendom van IJsland. Je kon bijna de auto tot aan de waterval rijden wat ook te zien was aan het aantal toeristen, het was er behoorlijk druk. Vrijwel alle toeristen (50) op IJsland waren er tegelijk met ons

.
We waren lekker vroeg in Husavik zodat we eerst nog wat konden eten voordat we op de boot gingen. We kregen het advies om ons warm aan te kleden maar het was 19 graden! Aan boord waren we verplicht om een overall met regenjas aan te trekken dus koud hebben we het zeker niet gehad. Het seizoen voor de walvissen in de baai bij Husavik loopt ten einde want ze trekken massaal naar andere wateren. In deze baai komen ze in de zomermaanden voedsel hamsteren zodat ze daarna een paar maanden zonder eten kunnen, sommige walvissen verliezen in die tijd zelfs een derde van hun gewicht. De baai is zo voedselrijk door de aanvoer van mineralen uit de twee rivieren die in de baai uitmonden. Vandaag waren er twee afvaarten, de eerste tocht van 09.15 uur had drie uur op zee gevaren zonder een walvis te zien. De mensen die van boord kwamen zagen er ietwat bedrukt uit. Maar wij hadden geluk want al snel zagen we een bultrugwalvis die elke 5 tot 7 minuten aan de oppervlakte kwam om lucht te happen en foto’s van zichzelf te laten nemen! Wat een belevenis om zo’n kolossaal dier van dichtbij te zien. We hebben zeker 1 tot 1,5 uur met de walvis meegevaren. Ook hebben we op de terugweg nog twee dolfijnen gezien. Onze dag kon nu al niet meer stuk! Super mooi.
Als afsluiting van deze dag hebben we een wandeling gemaakt bij het meer van Myvatn; het muggenmeer. Het meer is omgeven door een aantal tafelbergen die gevormd zijn door verschillende vulkanische erupties. De muggen zijn in grote getalen aanwezig en eigenlijk best hinderlijk; ze zijn echter onmisbaar voor het ecosysteem rond het meer.
Kortom: het was vandaag een TOP dag!

Dag 8 Akureyri

De eigenaar van het gasthaus vertelde ons dat in deze tijd van het jaar het noorderlicht al vaak te zien is. De ideale omstandigheden zijn een donker gebied waarin je jezelf bevindt, onbewolkte hemel en lage temperatuur. Om deze reden hadden we de gordijnen vannacht open gelaten zodat we goed zicht zouden hebben als het zich zou openbaren. Helaas hebben we niets bijzonders gezien en zijn in slaap gevallen.
Bij het ontbijt echter bleken onze medegasten en de eigenaren zelf wel het noorderlicht te hebben gezien, zij hadden hun kamers aan de andere kant van het gebouw. Helaas, maar we krijgen morgen nog een kans in de buurt van Myvatn.
We hebben vandaag 190 km door mooie natuur gereden naar Akureyri, de grootste stad van het noorden. Het weer was prima met veel zon. Onderweg hebben we nog een paar stops gemaakt om van de mooie omgeving te kunnen genieten.
Vlak voor Akureyri zagen we een groep mensen die met paarden, auto’s enmotoren de schapen bijeen gingen drijven. (Hierover hebben we in een eerder verslag al iets verteld.) Het was interessant om te zien wat iedereen allemaal mee nam om de schapen bijeen te drijven.
’s Middags hebben we Akureyri verkend, het was zowaar druk want er was een groot cruiseschip aangemeerd met Amerikanen die hun dollars wilden omzetten in truien, mutsen, handschoenen en wat dan ook gebreid kan worden.
We hebben telefonisch gecheckt (i.v.m. de weersomstandigheden) of de walvisvaart morgenmiddag door gaat en dat werd bevestigd. Dus morgen op naar de walvissen!